Osocze bogatopłytkowe

PODSTAWOWE INFORMACJE

Osocze bogatopłytkowe to preparat otrzymywany z krwi pacjenta. Po pobraniu zostaje ona poddana specjalistycznym procesom przetwarzania.

Osocze bogatopłytkowe (PRP, platelet rich plasma) to frakcja autogennego czyli pochodzącego od pacjenta osocza, która zawiera większe stężenie trombocytów (płytek krwi) w porównaniu z ich początkowym stężeniem w pełnej krwi.

PRP jest od lat z powodzeniem stosowane w dermatologii, chirurgii plastycznej i medycynie estetycznej, jak również w ortopedii, medycynie sportowej i chirurgii urazowej, a także w chirurgii szczękowo-twarzowej i stomatologii. Pytki krwi zawierają liczne czynniki wzrostu. Obecnie uważa się, że za aktywność PRP odpowiada ponad 1500 czynników wzrostu i białek o działaniu regulacyjnym, ale nadal nie znamy wszystkich spośród tych czynników. Czynniki wzrostu są uwalnianie na skutek aktywacji trombocytów i wpływają na regenerację tkanek.

Fibroblasty, leukocyty jednojądrzaste i mezenchymalne komórki macierzyste są przyciągane przez PRP i pobudzane do proliferacji.  Optymalne stężenie płytek krwi uzyskuje się przy około 2,5-krotnym zwiększeniu ich poziomu. I w przypadku takiego stężenia trombocytów opisywano największe wydzielanie autogennego kwasu hialuronowego i prokolagenu typu i przez fibroblasty skóry, a więc największy efekt stymulacji.

Klinicznie PRP wywiera korzystny wpływ na strukturę, barwę, luminescencję, nawodnienie, grubość i elastyczność skóry. Może także dawać niewielki efekt objętościowy. Przy użyciu PRP można z powodzeniem leczyć drobne zmarszczki, fałdy nosowo-wargowe, kurze łapki i i niwelować efekt podkrążonych oczu. Pozytywne efekty po stosowaniu PRP obserwuje się też w obrębie owłosionej skóry głowy, a konkretnie w przypadku łysienia androgenowego i łysienia plackowatego.

Utrata włosów stanowi powszechny problem. Szczególnie istotną rolę odgrywają tutaj łysienie androgenowe, o częstości występowania wynoszącej do 80% u mężczyzn i 50% u kobiet, oraz łysienie plackowate, którego częstość występowania wynosi ok. 2% .Obie te postaci łysienia uważane są za patologiczne u kobiet, natomiast łysienie androgenowe występuje u mężczyzn w starszym wieku z tak wysoką częstością, że traktuje się je jako fizjologiczny objaw starzenia. Jest wiele przyczyn utraty włosów, często wynika ona z zaburzeń metabolicznych, chorób zakaźnych oraz efektów ubocznych leków. Możliwości leczenia utraty włosów obejmują powierzchniową aplikację minoksydylu, który skraca fazę spoczynku (fazę telogenową) cyklu rozwojowego włosa, dzięki czemu szybciej rozpoczyna się faza wzrostu (faza anagenowa), a także pobudzany jest wzrost nowych włosów, oraz stosowanie finasterydu, który hamuje 5-alfa-reduktazę, a w efekcie przemianę testosteronu w dihydrotestosteron. Niestety obie metody leczenia często wiążą się z niską współpracą ze strony pacjenta, ponieważ wymagają stosowania codziennie, a także mogą prowadzić do poważnych efektów ubocznych.

Wstrzykiwanie PRP w skórę głowy jest w 100% autologiczną alternatywą, która rzadko prowadzi do działań niepożądanych i nie wiąże się z wysokim ryzykiem. Wszystkie wyniki opublikowanych badań wskazują jednoznacznie na skuteczność PRP w łysieniu androgenowym.

Badania sugerują też, że wiek i płeć nie mają tu dużego znaczenia. Zwykle uzyskiwano lepsze wyniki u pacjentów z mniej nasilonym łysieniem androgenowym i z krótszym czasem trwania łysienia – dwa do czterech lat lub mniej. W obserwacjach uzyskano średnie zwiększenie gęstości włosów o 10–20% na przestrzeni tygodni lub miesięcy oraz zatrzymanie ich wypadania. Pozytywne efekty działania PRP nasilają się przy stosowaniu powtarzanym. W przypadku takiej terapii regeneracyjnej efekty rozwijają się stopniowo w ciągu tygodni i miesięcy. W przypadku terapii PRP stosuje się produkt autogenny, dlatego na ogół nie obserwuje się poważnych skutków ubocznych.